Odkryj początki kolonizacji E.D.N. III za sterami kroczącej maszyny wydobywczej
Lost Planet 3 jest zupełną odmianą w porównaniu do poprzednich części serii. Gra znacznie różni się od szalonej akcji znanej z pierwszej części Lost Planet. Choć same zasady gry się nie zmieniły, to tym razem wcielamy się w zwykłego pilota maszyny wydobywczej. To właśnie w Lost Planet 3 poznamy historię pojawienia się ludzi na E.D.N. III.
Radykalna odmiana
Fani serii mogą być zaskoczeni tempem gry, akcja Lost Planet 3 toczy się znacznie wolniej, niż w poprzednich częściach. Nie tylko sama fabuła toczy się powoli, także czekające nasz wydarzenia dzieją się w ślimaczym tempie. Rzadko napotkamy też na Akrid – potwory zamieszkujące lodową planetę. Gra Lost Planet 3 jest bardzo wyważona, sprawia wrażenie powagi i intymnej historii, to znaczna odmiana od pierwszej części serii.
Struktura gry jest zbliżona do otwartego świata, znanego z gier typu sandbox (jak GTA). Jednak w Lost Planet 3 wciąż mamy do czynienia z liniową przygodą. Obok głównych celów, do dyspozycji graczy oddano wątki poboczne. Te jednak służą przede wszystkim do doskonalenia umiejętności i zarabiania pieniędzy.
Mapa wirtualnego świata jest odblokowywana powoli. Na początku, wiele elementów jest zablokowanych, dopiero z biegiem czasu otrzymujemy dostęp do kolejnych regionów. Wśród wielu opcji mamy między innymi możliwość ulepszenia naszej kroczącej maszyny wydobywczej. Kolejne etapy gry przypominają labirynt choć nim nie są.
W grze jesteśmy zwykłym operatorem maszyny wydobywczej. To ciekawy pomysł twórców. W końcu nasza maszyna nie jest przygotowana do walki. A te będziemy musieli jednak stoczyć z tubylczymi potworami Akrid. Musimy więc uważać na naszą maszynę i liczyć na szybką autonaprawę. Sama walka z Akrid może okazać się dość męcząca i nużąca. Nie sprawia to zbyt wiele radości, niezależnie, czy kroczymy w maszynie, czy też sami walczymy jedynie z bronią w ręku.
Początek gry może być dla nas frustrujący, gdyż proces wypełniania kolejnych misji jest bardzo powolny. Podróżujemy na piechotę, bądź w maszynie z miejsca na miejsce, od celu do celu. Dopiero po kilku godzinach odblokowujemy szybsze przemieszczanie się, a gra zaczyna być ciekawsza.
Spacer w maszynie, czy pieszy trucht?
W Lost Planet 3 możemy podróżować w kroczącej maszynie wydobywczej, czyli Mechu lub pieszo. Zdecydowanie lepiej grę kontroluje się za pomocą pada. Mecha kontroluje się ciężej, w końcu to potężna machina, którą musimy przemieszczać po lodowej planecie, a często też zmusić do walki z Akrid.
Kontrola pieszego jest znacznie sprawniejsza. Poruszając się swobodnie możemy też korzystać z broni. Poza dużą bronią, mamy tez pistolet z nieskończoną ilością amunicji. Do naszej dyspozycji są także granaty i inne akcesoria, jak na przykład hak do wspinaczki, czy czytnik DNA. Sama wędrówka jest przyjemna i raczej nie różni się od innych gier z widokiem z perspektywy trzeciej osoby.
Lost Planet 3 podobnie jak inne tytuły mające swoja premierę w 2013 roku, stoi w rozkroku pomiędzy starą, a nową generacją konsol. Przez co ciężko tu mówić o miodnej grafice. Z jednej strony oczekujemy czegoś niezwykłego, z drugiej chcemy, aby gra obsługiwana była przez starszy sprzęt.
Z pozoru Lost Planet 3 wygląda rewelacyjnie. Mamy efektowne burze śnieżnie i niesamowity krajobraz mroźnego E.D.N. III. Jednak wielu teksturom brakuje detali, a część elementów jest niewyraźnych. W dodatku sztuczna inteligencja robotów pozostawia wiele do życzenia i gra posiada sporo irytujących błędów.
Lost Planet 3 to dobry prequel
Lost Planet 3 zaskakuje, zarówno pozytywnie jak i negatywnie. Sama fabuła jest ciekawa, ale toczy się powoli, grafika również raz zachwyca innym razem zniechęca. Jeśli jednak wybaczymy jej błędy, to jest, to naprawdę dobry tytuł. Fani serii nie powinni być zawiedzeni.
